Opinie Durf en eigenwijsheid

11 december 2017 Nationale Onderwijsweek

Wil je via het onderwijs zoveel mogelijk kinderen en jongeren gelijke kansen kunnen bieden, dan moet je soms ongelijk durven investeren.

 

Geen eenheidsworst voor iedereen dus. Het is te gemakkelijk te denken dat iedereen met een zo hoog mogelijk diploma automatisch ook dezelfde kansen krijgt. Daar is echt meer voor nodig.

Allereerst moeten we het met elkaar eens worden dat gelijke kansen juist níet is ‘hoe hoger hoe beter’. Het draait juist om aandacht voor individueel talent, voor je mogelijkheden om het beste uit jezelf te halen, op elk niveau, ongeacht je (sociale) omstandigheden. Met oog voor je ontwikkeling: waar sta je als kind/jongere op je weg naar volwassenheid, ben je er bijvoorbeeld al aan toe om bepaalde keuzes te maken of heb je daar meer tijd voor nodig? Docenten en instructeurs in het beroepsonderwijs, maar ook de juffen en meesters in po en vo, zullen dit zonder meer herkennen, onderschrijven. En toejuichen. Maar om zo te kunnen werken is óók een gelijk speelveld nodig, met vanuit de overheid ruimte voor en vertrouwen in de onderwijsprofessionals om dat te doen wat goed is voor kinderen (primair/voortgezet onderwijs) dan wel jongeren (beroepsonderwijs). In plaats van denkbeelden om te zetten in wet- en regelgeving die helaas ook kan leiden tot – en nu chargeer ik even - het vlot door de onderwijskolom ‘jagen’ van jongeren om ze zo snel mogelijk de arbeidsmarkt op te krijgen. Natuurlijk, de belastinggelden moeten juist besteed worden en daarvoor zijn regels en wetgeving nodig. In het mbo is ondertussen een ‘eigenwijze revolutie’ aan de gang. Bestuurders en docenten/instructeurs hebben de afgelopen jaren keihard gewerkt om het mbo, in samenwerking met het regionale bedrijfsleven en lokale en provinciale overheden, op het vereiste kwaliteitsniveau te krijgen. Dat was nodig en vaak is de landelijke overheid en de politiek daarbij behulpzaam geweest. Maar soms helaas ook niet en dat leidt dan tot ‘gedrochten’ als een wet toelatingsrecht.

Om te kunnen anticiperen op wat de ontwikkelingen in onze maatschappij en op de (regionale) arbeidsmarkt vragen om jongeren een leven lang gelijke kansen te kunnen bieden, nemen bestuurders en docenten in samenwerking met partijen in de regio nadrukkelijker dan ooit hun verantwoordelijkheid om zo veel mogelijk mensen vooruit te helpen. We staan voor die kinderen/jongeren die meer of iets anders nodig hebben. Want onderwijs is en blijft in de eerste plaats draaien om mensen. Het biedt kansen als het op de juiste manier, met aandacht en ‘op maat’ kan worden ingezet. Daarvoor willen bestuurders en docenten hun kennis en kunde kunnen inzetten. Samen de schouders eronder, met álle samenwerkingspartners. En dat kan betekenen dat we de komende jaren onze visie krachtiger naar voren zullen brengen, waardoor soms een botsing met oude of nieuwe regelgeving onvermijdelijk is. Want uiteindelijk telt maar één belang: dat van die jongere die we met een mbo-diploma een fantastische start of mogelijkheden voor verdere groei (vervolgopleiding) willen geven op de arbeidsmarkt en in de samenleving. Gelijke kansen draait om wat mensen nodig hebben om op hun eigen niveau weerbaar te zijn op een steeds sneller veranderende arbeidsmarkt en in een dito samenleving.

Ton Heerts is voorzitter van de MBO Raad

Dit artikel is eerder verschenen in de nummer 2 najaar 2017 uitgave van de "Nationale Onderwijsweek krant".

Blijf op de hoogte

Winnaars, evenementen, onderwijsnieuws als je niets wilt missen, meld je je hier eenvoudig aan voor de nieuwsbrief.