Vriendschap sluiten moet je leren en dat gaat met vallen en opstaan. Regisseurs Petra en Peter Lataster filmen in Jij bent mijn vriend de levendige zesjarige Branche die net met zijn ouders vanuit Macedonië naar Nederland is gekomen en voor het eerst naar school gaat. Hij spreekt de taal niet en kent niemand. Een vriend vinden blijkt niet zo eenvoudig te zijn.
Als Branche de eerste dag naar zijn nieuwe school moet, wil hij zijn bed niet uitkomen. School is eng, want hij kent niemand in zijn klas en hij is de enige die Macedonisch spreekt. Branche doet vertwijfeld pogingen om een vriend te vinden tussen de kinderen in de klas van juf Kiet. Hij bouwt samen met de Syrische Ayham huizen van blokken en ondanks alle taalbarrières groeit er een vriendschap tussen de jongens. Tot Ayham op een dag niet meer op school verschijnt. Deze ervaring is voor Branche een enorme klap die hij maar moeizaam het hoofd weet te bieden en hij rouwt om zijn vriend.
Wanneer twee maanden later de Syrische broers Maksem en Jorj in de klas komen, ziet Branche in Maksem een nieuwe kans om vriendschap te sluiten. Dan moet hij opnieuw beginnen als hij naar groep 5 gaat van meester Wout: een klas waar kinderen in zitten die al hun hele leven Nederlands spreken. Zijn vermogen om vriendjes te maken wordt opnieuw op de proef gesteld. Lukt het Branche om in deze nieuwe omgeving zijn weg te vinden?
In het NTR programma De Klas krijgt een groep leerlingen een bijzondere les van een ongewone leerkracht. Gastlessen over thema’s waar ze persoonlijk iets mee hebben. Wat volgt is een blik op de wereld vanuit de klas.
De leerlingen krijgen ditmaal les van Jan Terlouw. De schrijver en oud-politicus heeft duurzaamheid als thema. De toekomst van de aarde is een onderwerp dat het oud-D66-boegbeeld al zijn hele carrière na aan het hart gaat. Is deze klas zich bewust van klimaatverandering? En hoe ziet de toekomst van de leerlingen eruit?
Terlouw is ook nu nog begaan met de toekomst van de aarde en hij wil daarover ook bewustzijn kweken bij jonge mensen. Vorig jaar gaf hij daarom gastles op middelbare scholen over het onderwerp. In de aanloop zei hij tegen Dagblad Tubantia dat niet iedereen doorheeft hoe nijpend de situatie is. “Het grote probleem is dat de urgentie niet wordt gevoeld, dus er ‘hoeft’ nog niets.
Andere Tijden, het geschiedenisprogramma van de NTR en de VPRO, behandelt onderwerpen uit de recente geschiedenis met een relatie met de actualiteit. Naar aanleiding van acties voor een beter salaris en minder werkdruk in het basisonderwijs bracht het geschiedenisprogramma aan het eind van de Nationale Onderwijsweek 2019 (thema 'Durven, doen en doorgaan') een Ode aan de Onderwijzer.
Veel is veranderd in het basisonderwijs, van de bovenmeester met statuur tot leerlingvolgsystemen, maar de bezieling van de onderwijzer is altijd gebleven.
Acht kleine cellisten, Palestijnse kinderen uit Bethlehem, worden uitgenodigd om op te treden op de Cello Biënnale in het verre Amsterdam. Zij reizen verder dan hun ouders ooit hebben gedaan. Een van hen is de talentvolle Mustafa, 11 jaar. Als hij op zijn cello speelt, ontsnapt hij even aan de harde realiteit van het dagelijks leven. De droom van een bestaan als cellist biedt hem zicht op een andere toekomst.
In deze documentaire observeert regisseur Shariff Nasr hoe Mustafa, samen met zijn leeftijdsgenoten, de kennismaking met een vrije wereld ervaart. De acht kleine cellisten zijn geboren en getogen in een Palestijns vluchtelingenkamp, waar de tenten inmiddels zijn vervangen door min of meer normale woningen.
Regisseur Shariff Nasr portretteert de protegés van Fabienne van Eck, de Nederlandse artistiek directeur van het plaatselijke muziekproject Sounds of Palestine, eerst in hun eigen omgeving en volgt hen vervolgens tijdens hun muzikale trip naar het vrije Westen. Wat voor ons, westerlingen uit een land dat al decennia vrede kent, volstrekt normale activiteiten zijn, is voor deze oorlogskinderen een heuse belevenis.
En blijf op de hoogte van Winnaars, evenementen, onderwijsnieuws.
Inschrijven